اخبار خاورمیانه آسیا- اقیانوسیه آفریقا اروپا آمریکا جامعه هنر کسب و کار ورزش
ایران سیاست اقتصاد انرژی انرژی هسته ای فرهنگ دفاع ورزشی
نشان می دهد که امروز آفریقا بازار سگ ها و گربه تصمیم 2،020 شکاف اقتصادی چهره به چهره مواد غذایی برای تفکر در داخل اسرائیل ایران IRAN ART راهنمای ایران امروز MIDEASTREAM در اخبار LINE تصاویری که لرزش جهان بحث از طرف دیگر شبه قاره روند تحت گذارش در این اطلاعیه با ریچارد MEDHURST ما مردم 10 دقیقه ، ساده سوال ایران تکنولوژی به طور خلاصه شهید
#
لایحه جنایت‌آمیز پلیس و دادگاه‌ها به پلیس اختیارات ویژه‌ای اعطا می‌کند تا هر گونه اعتراضی را بنا به صلاحدید خود سرکوب کند. بسیاری معتقدند این لایحه آزادی های مدنی و حقوق بشر را نقض می کند.
این قانون بحث‌برانگیز که به عنوان لایحه مجازات و دادگاه‌ها در مورد جنایات پلیس شناخته می‌شود، به پلیس قدرت بیشتری می‌دهد تا تظاهرات را تعطیل کند و معترضان حتی ممکن است با زندان مواجه شوند، که می‌تواند تظاهرات و راهپیمایی‌های مسالمت‌آمیز را به گذشته تبدیل کند.
چرا پریتی پاتل، وزیر کشور بریتانیا، در ابتدا چنین لایحه ای را پیشنهاد کرد؟
آیا این یک حمله گسترده به آزادی های مدنی و نقض حقوق بشر است؟
به زودی، در دست داشتن یک بنر، زدن بر طبل و بلند کردن صدای خود در اعتراض ممکن است در بریتانیا غیرقانونی باشد. لایحه جنایت‌آمیز و جنایات پلیس دولت در حال حاضر در مجلس اعیان در حال بررسی است.
در صورت تصویب، هرگونه تجمع عمومی غیرخشونت آمیز می تواند خفه شود. احساس عذاب قریب الوقوع وجود دارد. مردم اینجا از سناریوی اورولی می ترسند که در آن دموکراسی آنطور که می شناسند، اگرچه ناقص است، به گذشته تبدیل شود.
اختیارات پلیس جدید شرایطی را برای مدت زمان اعتراضات، سطح سر و صدا و مکان ها تعیین می کند. بریتانیایی ها احساس می کنند که دیوارها به روی آنها بسته شده است. در بیش از این لایحه ظاهر می شود.
ما بدترین فقر را در اروپا داریم، زیرا اکثر ما در اروپا کشور برابر نیستیم، و بالاترین نرخ مرگ و میر ناشی از کووید را در اروپا داریم، در نتیجه، کاملاً وحشتناک است.
معترض لایحه را بکش
اینها شهروندان بریتانیایی هستند که می گویند؛ ما می خواهیم، ما می خواهیم که در یک کشور آزاد زندگی کنیم. همه ما اینجا هستیم تا از خود، حقوق خود و روزنامه نگاران و ناشران مانند جولیان آسانژ دفاع کنیم که صحبت می کنند و به ما می گویند که دولت های ما چه می کنند.
معترض بیل را بکش
این لایحه همچنین پیشنهاد می کند قوانین جدیدی ارائه شود که توقف بدون مجوز در زمین های خصوصی و عمومی را مجازات می کند. این امر باعث جرم انگاری شیوه زندگی کولی ها، کولی ها و مسافران می شود.
حق ما برای معترض و حق مردم مسافر برای زندگی در جایی که از زمان های بسیار قدیم به شیوه زندگی خود زندگی می کردند. ما شاهد قوانین سختگیرانه تر، قوانین وحشیانه تری هستیم که در اختیار پلیس قوی تر است، نه فقط در اینجا، بلکه در سراسر جهان. ما می بینیم که صهیونیست ها بر سر مردم فلسطین فشار می آورند.
معترض لایحه را بکش
همه مبارزات ما به هم مرتبط است. و نمایندگی مردم عرب و نمایندگی مبارزه با دولت و علیه توانایی مردم برای صحبت علیه دولت در هر کجا که هستیم بسیار مهم است.
Kill The Bill Protestor (فلسطینی)
دولت محافظه‌کار در آب‌های تیره ماهیگیری می‌کند و از عوامل حواس‌پرتی مانند همه‌گیری برای اجرای قوانین سختگیرانه مانند لایحه پلیس و لایحه مرزها و ملیت استفاده می‌کند. اما مردمی که در خیابان های لندن آمده اند می گویند که دولت را از کار خارج کرده اند و از آن حمایت نخواهند کرد.
لایحه دادگاه های مجازات جرم پلیس یک قانون بزرگ است که بسیاری از جنبه های سیستم عدالت کیفری بریتانیا را پوشش می دهد. آیا می توانید توضیح دهید که جنبه های بحث برانگیز آن چیست؟
خب، من می‌توانم بگویم که تعداد زیادی برای ذکر این شب وجود دارد. منظورم این است که در واقع اعتراضات را غیرقانونی می کند. ما شاهد هدف قرار دادن گروه های اقلیت بوده ایم. قوانینی که بر جامعه کولی‌ها و مسافران تأثیر می‌گذارد، که باید به خاطر داشته باشیم، یکی از تبعیض‌آمیزترین جوامع در بریتانیا است، نه فقط در سال‌های اخیر، بلکه در واقع از زمان قرون وسطی.
و من فکر می‌کنم وقتی در مورد کولی‌ها، کولی‌ها، و جامعه مسافران صحبت می‌کنیم، مهم است که آنها را در زمینه اروپا و اینکه چگونه، در کنار یهودیان، تنها افرادی بودند که به عنوان گروهی برای نابودی شناسایی شدند، به یاد بیاوریم.
من فکر می کنم واقعاً مهم است که به مردم یادآوری کنیم که باید به این فکر کنیم که این لایحه چگونه بر آنها تأثیر می گذارد. بنابراین چیزهای زیادی وجود دارد، طبق معمول، ما می بینیم که از زبان بسیار مبهم در مورد غیرقانونی بودن افراد متصل به اشیا و افراد استفاده می شود؟ اما پیوست به چه معناست؟
آیا این به این معنی است که وقتی مردم را مشاهده می کنید که خودشان را قفل می کنند، همانطور که اغلب در کارخانه های اسلحه سازی و نمایشگاه های اسلحه می بینیم؟ یا احتمالاً به این معنی است که افراد سلاح‌ها را به هم مرتبط می‌کنند؟
بنابراین فکر می‌کنم جنبه‌های متعددی در این لایحه و چند اصلاحیه وجود دارد که من حتی از آنها اطلاعی ندارم، البته، که از قبل از ورود به مجلس اربابان اضافه شده‌اند. بنابراین من فکر می کنم که این موضوع عمیقاً نگران کننده است و حقوق بشر و مدنی ما را در همه سطوح نقض می کند.
ناتالی استرکر، فعال حقوق بشر و مبارز
تفکر پشت این چه بود، آیا این چیزی بود که آنها در ابتدا به دنبال هدف قرار دادن بخش های خاصی از جامعه بریتانیا بودند؟
شاید مثلاً کسانی که برای اعتراض بیرون می آیند یا کولی ها یا سایر اقلیت ها؟
با این حال، بزرگترین نقطه اختلاف، قدرت پیشنهادی برای ممنوعیت راهپیمایی ها و تظاهرات است، اگر آنها را به طور جدی مخل یا بیش از حد پر سر و صدا در نظر بگیریم.
من فکر می کنم سیستم سرمایه داری در این کشور از هم پاشیده است، کار نمی کند، و مردم اکنون به طور فزاینده ای می خواهند نگرانی های خود را در مورد نحوه عملکرد دموکراسی در این کشور ابراز کنند. ما یک فاجعه آب و هوایی در افق داریم. مردم به درستی نگران آن هستند، دولت به اندازه کافی سریع برای مقابله با آن اقدام نمی کند.
ما شاهد افزایش نژادپرستی و تعصب در این کشور هستیم. ما شاهد ظهور مبارزان زندگی سیاه پوستان مهم است. و بدیهی است که این باعث ایجاد لرز در ستون فقرات استقرار می شود زیرا مردم عضلات خود را خم می کنند. آنها از حق دموکراتیک برای تظاهرات و فشار بر دولت استفاده می کنند.
و به نظر من این تلاشی است برای سرکوب اعتراض و جلوگیری از برجسته شدن این حقایق ناخوشایند در خیابان ها. و این یک سراشیبی بسیار خطرناک و لغزنده است، به نظر من، وقتی در مورد زندانی کردن بالقوه افراد صحبت می کنیم، تا یک سال به این دلیل که آنها اعتراض می کنند و پلیس سروصدا یا مسیری را دوست ندارد. آنها می خواهند مثلاً و به نظر من مخالفان دیگر راهپیمایی کنند تا مردم را به خاطر تخریب یا آسیب رساندن به یادمان ها به مدت 10 سال زندانی کنند، اما ما این را سال گذشته یا سال قبل دیدیم، مثل اینکه جایی بود که برده تاجری وجود داشت. مجسمه او را در بریستول ستایش کردند و به رودخانه انداختند.
و بدیهی است که مردم به درستی ناراحت و نگران هستند که چگونه گذشته امپریالیستی بریتانیا در واقع ترویج و تعالی یافته است. و به نظر من مردم حق مطلق دارند که آن را به چالش بکشند. و دولت ها به دنبال جلوگیری از این امر و سرکوب به سرکوبگرانه ترین شکل ممکن هستند.
منظورم این است که این یادآور یک دیکتاتوری حلبی است. نه کشوری که قرار بود به دموکراسی افتخار کند.
کریس ویلیامسون، نماینده سابق بریتانیا
به نظر می رسد پریتی پاتل فکر می کند که این مشکلی ندارد.
وقتی می‌گوید اعتراض مسالمت‌آمیز سنگ بنای دموکراسی است، اما استدلال می‌کند که تغییر قابل توجهی در تاکتیک‌های اعتراضی صورت گرفته است و معترضان از شکاف‌های قانون سوء استفاده می‌کنند، به او چه خواهید گفت؟
منظورم این است که، بدیهی است، چیزهای زیادی وجود دارد که می توانم به پریتی پاتل بگویم، اما احتمالاً اکثر آنها هنگام مصاحبه مناسب نیستند.
حدس می‌زنم چیزی که می‌خواهم بگویم این است که ما، فقط باید به تاریخ خود نگاه کنیم، می‌دانی، اگر من به عنوان یک زن صحبت کنم، چگونه بود، ما حقوق خود را به دست آوردیم، فقط برای اینکه بتوانیم رای دهیم و برابر دیده شویم. در جامعه، تنها از طریق تاکتیک‌هایی که امروزه استفاده می‌شود امکان‌پذیر بود، اما زنان باید به خیابان‌ها می‌آمدند، مستقیماً وارد عمل می‌شدند و سر و صدا می‌کردند.
مشکل اینجاست، می‌دانید، اگر ما اغلب به تاکتیک‌های دیگر نگاه کنیم، مردم می‌نشینند و طومارهایی را امضا می‌کنند، اما ما می‌دانیم که هیچ تغییری واقعاً بدون سر و صدا بودن مردم انجام نمی‌شود. و این یکی از حقوق ماست.
و، می دانید، من در مورد حق رای زنان و همچنین جنبش حقوق مدنی، می دانید، جنبش برای پایان دادن به تجارت برده صحبت کرده ام. من فکر می کنم که پریتی پاتل، اغلب در نوامبر نزدیک به روز یادبود، درباره اهمیت فداکاری هایی که سربازان ما، پدربزرگ و مادربزرگ ما برای به دست آوردن آزادی ما انجام دادند، صحبت می کنند. در این مورد زیاد صحبت می کنند.
و با این حال، می دانید، در همین لحظه، آنها به دنبال حذف همان آزادی هایی هستند که برای آنها مبارزه می شد. پس آیا آنها واقعاً به فداکاری هایی که انجام می دهند وقتی به دنبال آوردن چنین قوانین ظالمانه ای هستند، احترام می گذارند؟ و با گوش دادن به آنچه کریس در مورد دیکتاتوری دیگ حلبی گفت، می دانید، من می گویم پریتی پاتل یک دیکتاتور قابلمه حلبی است. و من فکر می‌کنم این فقط اقتدارگرا نیست، بلکه در واقع مکان بدی است که ما می‌بینیم در بریتانیا به آن می‌لغزیم. واقعا خوبه. من مردم را تشویق می کنم که به دنبال نشانه های هشدار دهنده فاشیسم باشند.
بنابراین، واقعاً اوقات ترسناک است، درست مثل انسان‌های معمولی که می‌خواهند موضع بگیرند، چیزهایی که برای ما مهم هستند. و چیزی که اضافه می کنم این است که این حتی یک موضوع راست چپ نیست، بلکه به این بستگی دارد که آیا ما به آزادی بیان با حمایت از آزادی های مدنی و فردی خود اعتقاد داریم یا خیر.
ناتالی استرکر، فعال حقوق بشر و مبارز
برخی از رنگارنگ‌ترین، پر سر و صداترین و گسترده‌ترین تظاهراتی که طی سال‌ها در بریتانیا برگزار شده است، به موضوع فلسطین می‌پردازد.
با توجه به رابطه نزدیکی که این دولت، به ویژه پریتی پاتل، با اسرائیل دارد، به نظر شما تا چه حد می‌تواند یکی از محرک‌ها یا مشوق‌های بریتانیا برای ارائه چنین مقرراتی باشد؟
فکر نمی‌کنم این تنها عامل باشد، اما مطمئن هستم که یکی از آنها بوده است. کاملا حق با شما است. و البته این فقط پریتی پاتل نیست که به رژیم آپارتاید اسرائیل بسیار نزدیک است. منظورم این است که می دانید اکثریت قریب به اتفاق نمایندگان مجلس از طرفداران دولت آپارتاید اسرائیل هستند. حدود نیمی از اعضای حزب کارگر پارلمان که قرار است حزب مدافع حقوق شهروندی و دموکراسی و ضد امپریالیسم باشد، با این حال، حدود 50 درصد از حزب کارگر پارلمانی عضو سازمانی به نام دوستان کارگر هستند. اسرائیل
بنابراین بله، قطعا. و من فکر می کنم اکنون، زیرا در این عصر مدرن تلفن های هوشمند و غیره، چیزی که ما می بینیم روزنامه نگاری شهروندی در حال وقوع است و می دانید، جوانانی که انگلیسی را خوب در مدارس خود یاد گرفته اند، شاید بتوانند از تلفن های هوشمند خود استفاده کنند. و سپس آن تصاویر را در اینترنت آپلود کنید که در واقع رایگان است.
وحشیگری مطلق رژیم اسرائیل و تبلیغاتی که ما در این کشور بی وقفه در معرض آن هستیم و از زمانی که اسرائیل در سال 1948 تأسیس شد، بوده است و بسیاری از جنایاتی که آنها مرتکب شدند برای مردم انگلیس ناشناخته بود. دیگر اینطور نیست.
و بمباران‌هایی که در بهار سال گذشته علیه غزه دیدیم، مردم به تعداد بی‌سابقه در این کشور به خیابان‌ها آمدند، و نه فقط در پایتخت، بالا و پایین کشور، شهرهای کوچک و شهرهای بزرگ. در استان ها
بنابراین مردم به خیابان آمدند در شهر خود من، دربی، که شهری با وسعت متوسط است، شاهد بزرگترین تظاهرات در تاریخ دربی در حمایت از مردم فلسطین بودیم.
اکنون، البته، این چیزی است که می دانید، به نظر من دولت آمادگی تحمل آن را ندارد. و من مطمئن هستم که اگر این اقدامات با موفقیت در کتاب قانون برای محدود کردن توانایی مردم برای برجسته کردن جنایات رژیم اسراییل و حمایت از مردم فلسطین اعمال شود، استفاده خواهد شد. اما البته، بسیار گسترده تر از این است.
و می دانید، ما فعالان بریتانیایی را در این کشور دیده ایم که توجه ها را به رسوایی فقر سوخت جلب کرده اند. با میلیون‌ها نفری که برای گرم کردن خانه‌های خود تلاش می‌کنند، انتخاب‌های ناامیدانه، غذای کافی می‌خورند یا خانه‌های خود را به اندازه کافی گرم می‌کنند و انواع شرایط بهداشتی وجود دارد، هزاران نفر هر ساله در این کشور در پنجمین اقتصاد بزرگ جهان جان خود را از دست می‌دهند، زیرا نمی‌توانند. هزینه گرم کردن خانه های خود را به درستی تامین نمی کنند، چه رسد به تاثیری که تغییر آب و هوا بر نحوه زندگی مردم می گذارد، اگر واقعاً هیچ کاری انجام نمی شود، به آن توجه کنید. بنابراین، آنها روش‌های اقدام مستقیمی را انجام می‌دهند که ناتالی در مورد نقش رأی‌دهندگان و اقدام مستقیمی که آنها درگیر آن بودند صحبت کرد.
کنش مستقیم نقش کاملاً مهمی در یک دموکراسی دارد. و در واقع از طریق اقدام مستقیم است که بسیاری از پیشرفت‌هایی که در این کشور از نظر حقوق دموکراتیک برای شهروندان بریتانیا انجام دادیم، در وهله اول در نتیجه اقدام مستقیم حاصل شده است و این واقعاً یک سعی کنید تلاش کنید و می دانید، آن را خفه کنید و از آن جلوگیری کنید، اما من مطمئن هستم که موفق نمی شود و می دانید، این کار مردم را مصمم تر می کند، اما آنچه ما خواهیم دید این است که زندان های ما پر می شود. این موضوع در آنجا مطرح است، زیرا همه زندان های ما خصوصی شده اند، بنابراین از زندانی کردن مردم در این کشور باید پول به دست آورد. این یک رسوایی مطلق است.
سیستم در این کشور کاملاً خراب است. مردم با آن بیدار می شوند. و متأسفانه، با احزاب مستقر در هر دو طرف مجلس در پارلمان که واقعاً برای مردم صحبت نمی‌کردند، بنابراین مردم به خیابان‌ها می‌آیند تا واقعاً صدای خود را به گوش مردم برسانند. همانطور که می گویم این تلاشی است برای جلوگیری از شنیده شدن صدای آنها و اعمال فشار.
کریس ویلیامسون، نماینده سابق بریتانیا
کریس ویلیامسون گفت که این مانع از بیرون آمدن مردم نمی شود.
ما می‌توانیم در مورد آنچه ممکن است در زمان وقوع اعتراضات اتفاق بیفتد صحبت کنیم، و پلیس تصمیم می‌گیرد که آیا این اعتراضات از خطوط راهنمایی پیروی می‌کنند یا خیر.
اما اجازه دهید نگاهی به تصویر بزرگتر در بریتانیا در مورد آزادی بیندازیم، وقتی صحبت از مفهوم کل دموکراسی می شود، زیرا شما توضیح دادید که چگونه این کشور در حال تبدیل شدن به یک دولت فاشیست، شاید یک دیکتاتوری استبدادی است.
بر اساس برخی گزارش ها، بریتانیا به عنوان یک دولت پلیس توصیف شده است. شاید این نیز منجر به خطی شود که شما هنگام صحبت در مورد از بین رفتن آزادی در نظر داشتید، که ضربه بزرگی به آزادی در بریتانیا است.
عواقبی که در نتیجه آن خواهیم دید چیست؟
خب، بدیهی است که همه بخش‌های زندگی ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد، زیرا اگر منظورم این باشد، بسیاری از اینها به این موضوع است که آیا پلیس با اعتراض شما موافق است یا دولت.
اگر دولت با آن موافق باشد، واقعاً اعتراض نیست، اینطور است؟ این یک رژه است. و من فکر می کنم مهم است که این را به خاطر بسپاریم، اما می دانید، کریس، قبلاً به درستی در مورد چیزهای مختلفی گفته است که، می دانید، جامعه در حال فروپاشی است، همانطور که ما فروپاشی سرمایه داری، پروژه نئولیبرال را می بینیم، همانطور که ما زیست محیطی می بینیم. خرابی، می دانید، تشدید می شود.
این امر باعث ناآرامی های بیشتر و بیشتر می شود، از نظر آزادی، اگر مردم حق بیرون رفتن در خیابان ها را نداشته باشند، بر آزادی های دیگر، آزادی و حق زندگی تأثیر می گذارد، می دانید، حق امنیت و همه این چیزهای دیگر.
فکر می‌کنم عمیقاً نگران‌کننده است، اما همچنین تأثیر آن بر آموزش‌هایی که روی می‌دهد، می‌دانید، حس، می‌دانید، نمایندگی شخصی که ما به‌عنوان افراد داریم. من فکر می کنم راه های زیادی وجود دارد که این روی ما تأثیر می گذارد.
و البته، ما بر روی یک لایحه پلیس تمرکز می کنیم، اما لوایح دیگری وجود دارد که قبلاً ارائه شده است و نشان می دهد که ما اکنون در یک دولت پلیسی زندگی می کنیم. بنابراین اگر به لایحه مخفی منابع اطلاعاتی انسانی نگاه کنید، که در واقع به این معنی است که پلیس و سازمان های اطلاعاتی قادر به ارتکاب هر جنایتی علیه شهروندان خصوصی بدون استثنا هستند… در گذشته این شما بوده اید. بدانید، برای اصطلاح مبهم امنیت ملی. این همچنین می تواند از نظر حفاظت از اقتصاد بریتانیا استفاده شود. معنی آن چیست؟
آیا این به این معنی است که یک اتحادیه کارگری تلاش می کند تا یک اعتصاب عمومی را سازماندهی کند یا برای محافظت از، می دانید، برای جلوگیری از بی نظمی عمومی، این به چه معناست؟ آیا به این معنی است که، می دانید، شکنجه یا حتی کشتن، کسی که به دنبال مطرح کردن موضوعی است که بر آنها تأثیر می گذارد؟
بنابراین من فکر می کنم که آزادی های مدنی ما را از بین می برد و بر آزادی های ما تأثیر می گذارد. و در واقع، احتمالاً چیزهایی وجود دارد که ما حتی در این لحظه از زمان پیش‌بینی نکرده‌ایم. و نکته ای را که شاید وقتی در مورد جنبه های مختلف قانون صحبت می کنیم به آن اشاره نکردم این است که اگر کسی در اعتراضاتی که تصویب شده یا شده است، فکر می کنم در پنج سال گذشته دو اعتراض بوده است. . این لایحه نه تنها از شرکت در تظاهرات جلوگیری می‌کند، بلکه می‌تواند مردم را در شبکه‌های اجتماعی یا دوستان ما را به حضور در تظاهرات تشویق کند. عمیقا نگران کننده است
ناتالی استرکر، فعال حقوق بشر و مبارز
البته، زیرا آنها نمی خواهند که شما اخبار را منتشر کنید یا سعی کنید مردم را جمع آوری کنید، چه از طریق شبکه های اجتماعی یا وسایل دیگر. شما به قوانین دیگری اشاره کردید که در حال بحث است. و من باید در مورد این مورد از شما بپرسم، زیرا این لایحه ملیت و مرزها را برانگیخته و بسیاری را شوکه کرده است، که در کنار سایر مقررات، به دولت اجازه می‌دهد بدون اطلاع قبلی، تابعیت بریتانیایی را از مردم سلب کند. قانون دیگری که بسیار بحث برانگیز است.
بسیار بحث برانگیز است، و شما فکر می کنید، با توجه به رسوایی اتفاقی که برای نسل ویندراش افتاد که در آن ما مردم را دیدیم، کودکانی که در تمام زندگی خود در اینجا زندگی می کردند، اما اسنادی نداشتند و لزوما نمی توانستند آن را ثابت کنند. آنها تابعیت بریتانیا را دریافت کردند و به کارائیب بازگردانده شدند. کاملاً ظالمانه!
و این باعث جنجال بزرگی شد که در نهایت چند سال پیش در حال حاضر آشکار شد. و با این حال، اینجا هستیم، با این قانون جدید، که در حال اجراست، که به نوعی تکرار است، و در واقع، حتی بدتر از، بالقوه، آنچه برای نسل Windrush اتفاق افتاد.
و مردم حق دارند که از پیامد این امر بترسند. اما می‌دانید، منظورم این است که می‌دانید، همانطور که اشاره کردید، بد نیست به نکات مربوط به لایحه منابع مخفی اطلاعات انسانی اشاره کنیم، زیرا در واقع، تلاشی از سوی مخالفان در مجلس صورت گرفت. مجلس عوام آن را کنار بگذارد زیرا به مأموران دولت حق ارتکاب رفتار مجرمانه را می‌دهد، و در مجلس عوام تلاشی برای محدود کردن آن رفتار مجرمانه برای جلوگیری از استفاده از آن برای تجاوز جنسی، شکنجه یا قتل افراد صورت گرفت. بر اساس این قانون، منابع اطلاعاتی انسانی جنایی انجام نمی شد و آن رای منفی داده شد.
بنابراین به نظر من دولت اساساً به قتل، تجاوز و شکنجه مردم چراغ سبز نشان می دهد. منظورم این است که این غیرقابل باور است، آنچه در حال رخ دادن است ظالمانه است.
و بنابراین بله، منظورم قانون سرکوبگرانه است که توسط اپوزیسیون رسمی در مجلس عوام یا در واقع توسط شرکت ها یا شرکت ها گزارش شده است، که به اندازه کافی شدید با آن مقابله نمی شود. رسانه های دولتی… آنها به مردم این ملت بدی باورنکردنی می کنند.
و به همین دلیل است که اعتراض عمومی برای طرح این موضوعات بسیار مهم است، زیرا رسانه ها و نمایندگان مجلس ما در حال خدمات رسانی بدی به ما هستند، کسانی که باید در آنجا حضور داشته باشند تا واقعاً مجریان را تحت فشار قرار دهند یا دولت را برای جلوگیری از این اقدامات سرکوبگرانه بازخواست کنند. رانده شد.
بریتانیا به سنت‌های دموکراتیک خود و گسترش دموکراسی در سراسر جهان افتخار می‌کرد. و با این حال، اکنون در شرایطی هستیم که قوانین سرکوبگرانه هر چه بیشتر تقریباً به صورت ماهانه در حال اجراست. این کاملا تکان دهنده است. و واقعاً مهم است که ما هر کاری از دستمان برمی‌آید انجام دهیم، فکر می‌کنم مخالفت را با آن بسیج کنیم.
کریس ویلیامسون، نماینده سابق بریتانیا
همچنین می‌توانید به وب‌سایت پرس تی‌وی در آدرس‌های جایگزین زیر دسترسی داشته باشید:
www.presstv.ir
www.presstv.co.uk
IOS:
1. روی دکمه "اشتراک گذاری" در نوار پایین کلیک کنید
2. گزینه «افزودن به صفحه اصلی» را انتخاب کنید
3. روی «افزودن» در بالا کلیک کنید
اندروید :
1. روی دکمه "…" کلیک کنید
2. گزینه «افزودن به صفحه اصلی» را انتخاب کنید
