اخبار خاورمیانه آسیا- اقیانوسیه آفریقا اروپا آمریکا جامعه هنر کسب و کار ورزش
ایران سیاسی اقتصاد انرژی انرژی هسته ای فرهنگ دفاع ورزش
10 دقیقه یک سوال ساده را نشان می‌دهد آفریقا امروز بازار گربه‌ها و سگ‌ها تقسیم‌بندی اقتصادی چهره به چهره به طور خلاصه بینش IRAN IRAN TECH IRAN TODAY
#
بر اساس زمزمه هایی که از جهات مختلف شنیده می شود، دور هشتم مذاکرات وین، که در آوریل آغاز شد، باید تا کنون به پایان می رسید. اگر شایعات گفته شده درست باشند، ممکن است شاهد آماده شدن قرارداد وین برای امضا در اوایل مارس 2022 باشیم.
چشم انداز یک توافق نهایی، تصویر زیبایی از پیروزی در سیاست خارجی ایران را ترسیم می کند.
اما آیا این تغییری در تصویر ایران در رسانه های غربی ایجاد می کند؟
طرف‌های غربی در برجام، و اکنون در مذاکرات احیای برجام، جنگ رسانه‌ای را علیه ایران به راه انداخته‌اند و تهران را به‌عنوان مسئول تمام تقصیرها برای طولانی شدن و شاید شکست مذاکرات نشان می‌دهند.
و اگر مذاکرات موفقیت آمیز باشد، به این دلیل است که ایران در مورد خواسته های خود امتیازاتی داده است. حداقل اینگونه است که رسانه های غربی و تحت حمایت غرب به طور گسترده اخبار را پخش می کنند. اما واقعیت روی زمین چیست؟ پاسخ ممکن است در مهلت فوریه باشد.
ایالات متحده و شرکای آن در مذاکرات متوجه شده‌اند که اگر به زودی با ایران به توافق نرسند، برجام یا توافق هسته‌ای بی‌معنی می‌شود، زیرا ایران قبلاً موفق به غنی‌سازی اورانیوم با خلوص 60 درصد شده است.
بنابراین سخت است که ببینیم ایران چگونه می تواند بازنده مذاکرات وین باشد.
من نمی گویم از اوضاع راضی هستیم، اما ناراضی هم نیستیم. توانایی های هسته ای ما پس از خروج آمریکا از برجام افزایش یافته است. اسرائیلی هایی که به ترامپ برای خروج از برجام اصرار کردند، در واقع به ما لطف کردند. آنچه جمهوری اسلامی ایران در برنامه هسته ای خود به دست آورده است شگفت انگیز بوده است. اگر آنها به تعهدات خود عمل نکنند، ایران این مسیر را ادامه خواهد داد.
عباس گلرو نماینده کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی
غنی سازی تا 60 درصد خلوص فقط چند روز و هفته با 90 درصد مورد نیاز برای ساخت بمب فاصله دارد. نه اینکه ایران بمبی بخواهد که مانند همه سلاح های کشتار جمعی با حکم دینی ممنوع شده است.
با خوشحالی در حال غنی‌سازی اورانیوم به زیر 5 درصد بود، اما آمریکا در سال 2018 از توافق هسته‌ای خارج شد، توافقی که ایران به مدت یک سال به آن متعهد ماند تا اینکه به طور برگشت‌پذیر به تعهدات هسته‌ای خود پایبند بود و شروع به گسترش قابلیت‌های هسته‌ای صلح‌آمیز خود کرد. .
این قرارداد در سال 2015 بین ایران و گروه 1+5، آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین و آلمان امضا شد. ایده این بود که این یک توافق برد-برد خواهد بود و ایران را ملزم می‌کرد که برنامه هسته‌ای خود را در ازای لغو تحریم‌های اقتصادی هسته‌ای سازمان ملل علیه ایران محدود کند.
اما با اعمال مجدد تحریم های سازمان ملل به عنوان تحریم های ایالات متحده، این امر محقق نشد.
اکنون آمریکا برای دستیابی به یک توافق خوب با ایران چه برجام یا توافق وین سازگار شده چه باید بکند؟
اولین نکته این است که آمریکایی ها از برجام خارج شده اند و باید هزینه بازگشت خود را بپردازند.
ایران و شش قدرت جهانی در سال 2015 بر سر این توافق مذاکره کردند و برای مدتی طولانی چشم جهان به آنها دوخته شد و پس از آن یکی از شرکت‌کنندگان در این توافق، آن را بدون هیچ عواقبی رها کرد.
در چند سالی که آمریکایی ها از توافق خارج شدند، اوضاع تغییر کرده است. ایران با فشارهای عظیمی بر اقتصاد، تجارت، فروش نفت و سایر زمینه ها مواجه بوده است.
من معتقدم اولین چیزی که باید در مورد بازگشت ایالات متحده به (برجام) در نظر گرفت این است که باید خسارات وارده را جبران کند.
حسن لاسجردی، سردبیر سایت Khabaronline.ir
یک مقام ارشد وزارت خارجه آمریکا گفت: «ما بازگشت مستقیم به توافق 2015 را متصور هستیم. "اگر ما موفق شویم چیز زیادی برای غافلگیری شما وجود نخواهد داشت. الزامات [توافق اولیه] در مورد برنامه هسته ای ایران و تحریم های ما کاملاً واضح است.
طرف های غربی می ترسند که کشتی هر روز حرکت کند، به همین دلیل است که ضرب الاجل غیررسمی را برای پایان فوریه تعیین کرده اند.
ایران هر روز بیشتر و بیشتر غنی می شود. آنها می دانند که ایران ممکن است از مرزهایی عبور کند که آنها نمی خواهند ایران، از مرزهایی که برای آن همه خط قرمزها گذاشته اند. موضوع دیگری که از اهمیت بیشتری برخوردار است، تحریم ها هستند که در حال از دست دادن اثر خود هستند. در عمل زمانی که تحریم های یک کشور را طولانی کرده اید، آن کشور به آرامی از آن تبعیت می کند.
محمد اولیایی، تحلیلگر روابط بین الملل
طرف‌های غربی بیم دارند که گسترش مداوم ایران در کمیت و کیفیت مواد شکافت‌پذیری که تولید می‌کند ممکن است منجر به ساخت سلاح هسته‌ای شود که در نتیجه بازگشت به توافق 2015 را بی‌معنا می‌کند.
به نظر می رسد که ایران دارای اهرم بیشتری است و توانایی خود را در چارچوب برجام نشان داده است. اما در رسانه های رایج غربی اینطور به نظر نمی رسد.
هدف از این هشتمین دور مذاکرات بررسی این بود که ایالات متحده برای بازگشت به برجام چه کاری باید انجام دهد. اما غرب از بازی‌های رسانه‌ای استفاده می‌کند تا مقصر را در ذهن خوانندگان و بینندگان تغییر دهد.
در مورد توافق، چرا مذاکرات اینقدر طولانی می شود؟ چرا آنها اینقدر شدید هستند و این را به آرامی پیش می برند؟ ما مقصر نیستیم
توضیح می‌دهم: یک طرف مذاکرات محتوایی است که به این موضوع مربوط می‌شود که چقدر از تحریم‌ها برداشته می‌شود، طرف‌ها چه تعهداتی دارند و از چه مکانیزمی برای اجرای تعهدات استفاده می‌کنند.
اما مهم ترین نکته ضمانت اجرای معامله است. حتی اگر معامله زیادی داشته باشید، اما مکانیزمی برای اجرای آن نداشته باشید، عملاً به این معنی است که تمام آن دور مذاکرات بیهوده بوده است.
ما هیچ ابتکاری از سوی اروپایی‌ها و طرف‌های غربی برای تضمین اجرای تعهدات به‌ویژه در بعد اقتصادی نمی‌بینیم. آنها حاضر نیستند به ما تضمین دهند. آنها فقط اظهارات شفاهی می کنند.
عباس گلرو نماینده کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی
اخبار موثق حاکی از آن است که پیشرفت مذاکرات اگرچه کند است، اما مثبت است و طرف غربی اکنون در مسیر تعیین شده توسط ایران قرار دارد.
اما رسانه های غربی ایران را به عنوان یک بازنده برای افکار عمومی داخلی و بین المللی معرفی می کنند. آنها می گویند که روند مذاکرات به دلیل خواسته های حداکثری ایران کند بوده است. با این حال، در عین حال، زمانی که می گویند ایران برای پیشبرد برنامه هسته ای خود از مذاکرات صرف می کند، آن را تاکتیکی از جانب ایران جلوه می دهند.
آنها سپس نتیجه می‌گیرند: «این شرایط ظرفیت عدم اشاعه برجام را تهی کرده و ادامه مذاکرات را بی‌معنا کرده است» و بنابراین باید تهدید کنند که به نظر می‌رسد: «در صورت شکست مذاکرات، گزینه‌های دیگری روی میز است… ایران را مهار کنید.»
من معتقدم آنچه آمریکایی ها و اسرائیلی ها انجام می دهند به نوعی قابل درک است. وقتی شما به اصول خود پایبند هستید و مطالبات خود را با قاطعیت بیان می کنید، طرف مقابل باید استدلال واقعی داشته باشد که چرا نمی تواند تضمین بدهد یا تحریم ها را لغو کند یا باید شروع به بازی کند.
من معتقدم خواسته های ایران فراتر از محدوده برجام نیست. آنها خواسته هایی نیستند که آمریکایی ها نتوانند آنها را برآورده کنند. اگر آنها به تهدیدها و چنین لفاظی های تشدید کننده متوسل می شوند، تا حدی برای اهداف روابط عمومی است. آنها نمی توانند یا نمی خواهند خواسته ها را برآورده کنند یا به دنبال امتیازات بیشتر از طرف ما هستند.
در چنین شرایطی به تهدیدهایی از جمله اقدام نظامی متوسل می شوند.
حسن لاسجردی، سردبیر سایت Khabaronline.ir
برعکس، وقتی مذاکرات پیش می‌رود، می‌گویند که ایران با اعمال فشار بر غرب با خواسته‌های حداکثری سعی در کسب امتیاز داشت. تقاضاها آنقدر بالا بود که مجبور شد از آنها عقب نشینی کند.
اگر مذاکرات شکست بخورد یا به بن بست منتهی شود، ایران مقصر خواهد بود و در صورت موفقیت، بازنده خواهد بود.
در واقع، ایران وظیفه سنگینی را برعهده گرفته است، زیرا تحت 40 سال تحریم های بین المللی و 4 سال از سخت ترین تحریم های آمریکا بوده است.
اما حتی با وجود همه آنچه که به آن وارد شده است، توانسته است صنعت صلح‌آمیز هسته‌ای خود را در چارچوب پادمان‌ها سرعت بخشد و از فروپاشی اقتصاد خود جلوگیری کند.
آنها فکر می کردند پس از تحریم های خزنده، تحریم هایی که هیچ کشوری تجربه نکرده است، ایران تحت فشار تحریم ها به میز مذاکره باز خواهد گشت. و در آنجا هر چه بخواهند تحمیل خواهند کرد.
اما همه چیز در دوره پس از خروج دونالد ترامپ از توافق نشان داد که آمریکا به هدفی که انتظار داشت نرسیده است. وقتی در سیاستی شکست می خورید، باید آن را تغییر دهید. و در حال حاضر آنها به خوبی می دانند که همه مقامات در ایالات متحده شکست خورده اند [sic].
محمد اولیایی، تحلیلگر روابط بین الملل
صرف نظر از اینکه آیا بازنده ها وجود خواهند داشت و چه کسانی ممکن است باشند، "پیشرفت قابل توجهی در یکی دو هفته گذشته" مذاکرات حاصل شده است. اما جزئیات فنی کوچک، که برای آخر باقی مانده اند، ظاهراً سخت ترین هستند، به خصوص که غرب خود را با کمبود شدید زمان برای مقابله با آنها می بیند.
ایران در کنار آمدن با ایالات متحده خطوط قرمزی دارد که ممکن است کمکی به سرعت بخشیدن به اوضاع نکند. اما باز هم مطابق با شرایط توافق است و برای همه طرفین منصفانه است.
خطوط قرمز ایران چیست؟
من فکر می کنم هر توافق جدیدی می تواند برجام دوم یا سوم باشد که دیگر مورد قبول ایران نیست.
آنها قرار است موارد دیگری را فراتر از توافق هسته ای و غیر از مسائل هسته ای در بر گیرند. مانند برنامه یا نفوذ دفاعی ایران در منطقه.
این چیزها خطوط قرمز ما هستند.
محمد اولیایی، تحلیلگر روابط بین الملل
امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران تاکید کرد: اگر طرف غربی بخواهد نگاهی واقع بینانه از آنچه در میز مذاکره در وین می گذرد اتخاذ کند، می توانیم ظرف چند ساعت به مرحله توافق نهایی برسیم. "
آمریکایی ها موضع سختی اتخاذ کرده اند و به دنبال کسب امتیازات بیش از حد هستند.
پرزیدنت بایدن می خواهد دستاوردهای سیاسی را از مذاکرات به دست آورد، اما او راه های دونالد ترامپ را دنبال می کند. او نمی خواهد سیاست ها را تغییر دهد یا تحریم ها را حذف کند.
منظور ما از حذف تحریم ها کاملاً روشن است. طبق ماده 7 لایحه رفع تحریم‌ها، تمامی ممنوعیت‌ها از جمله تحریم‌های مربوط به برجام، برنامه هسته‌ای، حقوق بشر، تروریسم و غیره باید لغو شود.
تصور کنید که بر اساس پیش نویس توافق کنونی به توافق برسید. آمریکایی ها باید اجرای آن را تضمین کنند. اما آنها از انجام این کار خودداری می کنند. این غیر قابل قبول است.
عباس گلرو نماینده کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی
آمریکا در هفته‌های اخیر برای مذاکره مستقیم با ایران فشار آورده است، با این حال، ایران قبل از قبول این امر، انتظار دارد دلایلی از حسن نیت داشته باشد، مثلاً لغو برخی تحریم‌ها یا آزاد کردن 10 میلیارد دلار از دارایی‌های مسدود شده این کشور در بانک‌های خارجی.
اما با نگاهی به سیاست خارجی و جنگ رسانه ای آمریکا، تعجب می کنیم که چرا ابرقدرت گریزان غرب دور در وهله اول به میز مذاکره بازگشت تا درباره انتظارات ایران نیز صحبت کند.
یک نکته قابل ذکر تغییر تیم حاکم در آمریکا است.
به نظر من، به نظر می رسد که در مقایسه با جمهوری خواهان، دموکرات ها معقول ترند و دیپلماسی را بر جنگ و درگیری ترجیح می دهند.
موضوع دوم شخصیت ترامپ است که در موضوعات مختلف از جمله برجام کلید خورد.
نکته سوم به نظر من این است که در دوران دونالد ترامپ، جهان به نقطه جوش تنش‌ها چه در منطقه ما و چه در رابطه با عراق، سوریه و سایرین و خارج از منطقه از جمله با کره شمالی رسیده بود.
تیم جدید در واشنگتن به این نتیجه رسیده است که نمی تواند با چنین تنش هایی در هوا ادامه دهد. بنابراین رویکرد خود را تغییر داده است.
حسن لاسجردی، سردبیر سایت Khabaronline.ir
تاکتیک‌های مذاکره‌ای ایران به‌عنوان تلاشی ناموفق، محاسبات نادرست سیاست خارجی آمریکا را سفید نمی‌کند. تحریم‌ها به حدی شدید که بخش کاملی از اقتصاد ملی یک کشور دیگر را قطع می‌کند، تنها نتیجه معکوس داشته است.
این می تواند ناخواسته باعث شود دولت ها رفتار سابق خود را دو چندان کنند. ایران ونزوئلا و روسیه نمونه های کاملی از این موضوع هستند.
تحریم‌های بین سال‌های 2017 تا 2020 صادرات نفت ایران را بیش از 80 درصد کاهش داد. این امر منجر به کسری نقدی حدود 150 میلیارد دلاری برای دولت ایران شد.
ایران به افزایش ذخایر اورانیوم غنی شده خود، نصب سانتریفیوژهای سریعتر و ارتقای درجه غنی سازی خود ادامه داد.
فکر می‌کنم بعد از این سال‌ها مقاومت، ایران مدت‌ها مقاومت کرده است، بنابراین فکر می‌کنم تیم مذاکره‌کننده نباید تحت فشار و یا تحت تأثیر چنین تبلیغات رسانه‌ای قرار بگیرد. زیرا آنها به خوبی می دانند که در شرایطی نیستند که به ایران فشار بیاورند. آنها این توافق را بیشتر از ایران می خواهند.
محمد اولیایی، تحلیلگر روابط بین الملل
مردم جهان و افکار عمومی باید بدانند که جنگ روانی که برای ترسیم ایران به عنوان مقصر به راه انداخته اند باطل و غیرقابل قبول است.
ما معتقدیم که مکانیسم پاسخگویی ذکر شده در حقوق بین‌الملل که تصریح می‌کند هر کسی که تعهداتش را نقض می‌کند باید مشمول آن باشد، باید علیه اروپایی‌ها و آمریکا اجرا شود، زیرا آنها به تعهدات خود عمل نکردند.
عباس گلرو نماینده کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی
برخورد انفرادی با ایران به اندازه کافی انگشت شمار است، اما ایالات متحده بیش از یک مشت را در یک زمان انتخاب کرده است. ایران، ونزوئلا، کره شمالی و روسیه را تحریم کرد و اکنون با جبهه متحد دشمنان آمریکا مواجه است، زیرا کشورهای تحریم شده برای یافتن راه‌هایی برای شکستن فشار و هژمونی آمریکا متحد شده‌اند.
ببینید، این ماهیت نظام بین الملل است. وقتی تحت تحریم کشورهای قدرتمند قرار می گیرید، به طور خودکار با کشورهای مشابه وارد اتحاد می شوید.
در حال حاضر ایران، روسیه و چین تحت تحریم های غرب هستند. می توانید کشورهای دیگری از جمله سوریه را به این حلقه اضافه کنید. طبیعی است که برای گسستن زنجیر نظام بین‌الملل و خنثی کردن فشارهایی که آمریکا و کشورهای قدرتمند با استفاده از تحریم‌ها اعمال می‌کنند، کشورها دور هم جمع شوند و برای مقابله با قلدری طرف مقابل همکاری کنند.
بنابراین، من معتقدم تشکیل ائتلاف، همکاری و همکاری بین کشورهای تحت تحریم از جمله ایران، روسیه و چین، پاسخی طبیعی به خواسته های بیش از حد ایالات متحده است.
حسن لاسجردی، سردبیر سایت Khabaronline.ir
ایالات متحده در سال 2019 تحریم‌هایی را علیه ونزوئلا اعمال کرد. از آن زمان، طبق گزارش‌ها، شرکت کشتیرانی دولتی [آن کشور] و برخی آژانس‌های کشتیرانی شروع به نادیده گرفتن پروتکل‌های بررسی هویت نفتکش کردند.
این بخشی از پرده دودی بود که ایران به توسعه آن کمک کرد تا صادرات نفت ونزوئلا ادامه یابد. به عبارت دیگر آنها با هویت جعلی تجارت می کردند. اما آنها با و از طریق ایرانی ها و روس ها تجارت می کردند.
ونزوئلا هم با ایران تجارت می کرد و هم تاکتیک های آن را قرض می گرفت.
ایران و متحدان، این اتحاد کشورهای تحریم شده، تنها یک نمونه از سیاست خارجی ایالات متحده است که کاملاً کارآمد نیست.
مذاکره‌کننده ارشد ایران در مذاکرات وین و نمایندگان سایر طرف‌ها در مذاکرات روز چهارشنبه ۲۳ فوریه برای مشورت با دولت‌های متبوع خود، قبل از تشکیل جلسه مجدد با نمایندگان ۱+۴ و آمریکا در وین به کشور بازگشتند.
این را می توان به عنوان نشانه ای تلقی کرد که ایران با وجود تمام شیرین کاری های آمریکا، مذاکرات را جدی می گیرد.
اما اگر منصف باشیم، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، معافیت‌های متعددی از تحریم‌های مربوط به برجام را در روز جمعه چهارم فوریه امضا کرد.
زیرا همانطور که یک مقام ارشد وزارت امور خارجه آمریکا گفت: "در صورت عدم وجود این معافیت از تحریم ها، بحث های فنی دقیق با اشخاص ثالث در مورد دفع ذخایر و سایر فعالیت های دارای ارزش منع اشاعه نمی تواند انجام شود."
در این چند ماه مذاکرات، مجلس ایران به ویژه کمیسیون امنیت ملی از نزدیک مذاکرات را دنبال کرده است. در جلسات متعدد با مقامات ارشد وزارت امور خارجه از جمله وزیر محترم و مذاکره کننده عالی جناب آقای باقری کنی تحولات را رصد کرده است.
مجلس در این مورد نظر دارد. کمیسیون امنیت ملی امروز با وزیر امور خارجه جلسه ای برگزار می کند تا پیش نویس توافقنامه را به تفصیل مورد بررسی قرار دهد و بررسی کند که این پیش نویس تا چه اندازه منافع ملی ما و جمهوری اسلامی ایران را تامین می کند.
قانون اساسی مجلس را موظف کرده است که نقش نظارتی خود را در این زمینه ایفا کند.
عباس گلرو نماینده کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی
روسیه در مذاکرات احیای برجام با غرب، به ویژه ایالات متحده، مذاکره کرده است، در حالی که با اوکراین درگیر است و بخش انرژی آن با محدودیت‌های شدیدتر آمریکا و ناتو مواجه است.
ایران همچنین یکی از تولیدکنندگان عمده نفت و گاز است که توانایی صادرات آنها در حال حاضر به دلیل تحریم ها محدود شده است. لغو تحریم‌های ایران به ایران امکان بازگشت به بازارهای جهانی، به ویژه در اروپا را می‌دهد که سال‌ها خود را از نفت و گاز ایران محروم کرده و اکنون نیز خود را از نفت و گاز روسیه محروم کرده است.
بحران اوکراین بازارهای انرژی بین‌المللی را که از قبل فشرده شده بودند، ناآرام کرده است و منجر به افزایش قیمت‌ها در اروپا و آمریکا شده است، بنابراین، افزایش تولید ایران می‌تواند تنش‌ها در بازارهای نفت را کاهش دهد و قیمت‌ها را تا دهه 80 کاهش دهد، که این امر همچنین موجب رضایت کسب‌وکارهای آمریکایی خواهد شد. و مصرف کنندگان
رابرت مک نالی، مشاور ارشد امنیت ملی و اقتصادی در دولت جورج دبلیو بوش، تخمین می زند که تولید نفت ایران که در حال حاضر حدود 2.5 میلیون بشکه در روز است، به شرط لغو تحریم ها ممکن است یک میلیون بشکه افزایش یابد. البته. او گفت: «ایرانی‌ها در واقع مقادیر زیادی نفت در قایق‌ها در دریا ذخیره می‌کنند و در انتظار صادرات هستند».
بانک آمریکا همچنین در این هفته به سرمایه گذاران گفت که یک معامله با ایران می تواند در نهایت قیمت پایه برنت را 10 تا 15 دلار در هر بشکه کاهش دهد و «تا حدی تورم را کاهش دهد».
ایجاد توازن در میدان بازی جنگ رسانه ای غرب، ما را به اشتباه محاسباتی حماسی دیگر آمریکا می رساند، زمانی که دولت ترامپ به طور یکجانبه و غیرقانونی از توافق در سال 2018 خارج شد و تلاش کرد صادرات نفت ایران را به صفر برساند. آرزو می کند که ایران امروز حتی 2.5 میلیون بشکه در روز نفت بفروشد، حتی اگر به یک سوم قیمتش.
با توجه به تقاضای چین برای سوخت و تمایل و قدرت این کشور برای نادیده گرفتن تحریم های ثانویه آمریکا و خرید از ایران.
ممکن است در حال حاضر خریدها عمدتاً به صورت مبادله ای انجام شود، اما این کشورها مصمم هستند که به جای دلار آمریکا، با ارزهای خود با یکدیگر تجارت کنند.
همچنین می‌توانید به وب‌سایت پرس تی‌وی در آدرس‌های جایگزین زیر دسترسی داشته باشید:
www.presstv.ir
www.presstv.co.uk
IOS:
1. روی دکمه "اشتراک گذاری" در نوار پایین کلیک کنید
2. گزینه «افزودن به صفحه اصلی» را انتخاب کنید
3. روی «افزودن» در بالا کلیک کنید
اندروید :
1. روی دکمه "…" کلیک کنید
2. گزینه «افزودن به صفحه اصلی» را انتخاب کنید
